Μεταφερόμαστε στο 13.000 π.χ. περίπου, εποχή κατά την οποία, όπως αναφέρει ο Πλάτωνας στον Κριτία, έγινε μία μεγάλη πλανητική καταστροφή εξ΄αιτίας της διαμάχης που υπήρχε ανάμεσα σε δύο μεγάλους πολιτισμούς:
Τον τεχνοκρατικό, με έκφρασή του τον λαό της ηπείρου Ατλαντίδας και τον πνευματικό με έκφρασή του τον λαό των Δραβίδων (μετέπειτα ονομαζόμενων πελασγών σύμφωνα με το βιβλίο (Δραβίδες οι πρόγονοι των Ελλήνων», Νικολάου Α. Μαργιωρή) οι οποίοι κατοικούσαν την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, με επίκεντρο την Κρήτη.
Αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης ήταν ο καταποντισμός της Ατλαντίδας στα βάθη του ωκεανού.
Ταυτόχρονα έγινε ρήγμα στο Γιβραλτάρ και πλημμύρισε η Μεσόγειος από θάλασσα.
΄Ηταν τόσο μεγάλη η γεωφυσική επίδραση αυτού του ιστορικού γεγονότος ώστε όλες οι αρχαίες παραδόσεις αναφέρονται σ΄αυτήν μέσα στις μυθολογίες τους και τα ηρωϊκά τους έπη, όπως:
1.Ινδική παράδοση:Οι κατακλυσμοί που αναφέρονται στη Μπαγκαβάτα Πουράνα.
2.Αρχαία Ελληνική παράδοση: Ο κατακλυσμός του Δευκαλίωνα και της Πύρας.
3.Εβραϊκή παράδοση: Ο κατακλυσμός του Νώε.
Εξ΄ άλλου ο Ινδός αρχαιολόγος Chaterzi, αναγνωρίζει επίσης, στο έργο του «Ιστορία και πολιτισμός του Ινδικού λαού» στο κεφάλαιο, τα βεδικά έπη, την υπόθεση της μετανάστευσης των λαών της ανατολικής μεσογείου προς την Ινδική χερσόνησο.
Έτσι μας δίνεται η δυνατότητα της συγκριτικής μελέτης ανάμεσα στους εξής πολιτισμούς:
1.Μινωϊκός- Λατρεία του Ταύρου-Μινώταυρος- Ταυροκαθάψια.
2.Αιγυπτιακός – Ο Θεός Όσιρις συμβολίζεται με τον ταύρο.
Η Θεά Ίσιδα έφερε στο κεφάλι της τα κέρατα του Ταύρου συμβολίζοντας την αρμονία των ενεργειακών δυναμισμών της άρρενας και της θήλειας αρχής καθώς και τον δίσκο που συμβόλιζε τον Θεό Ήλιο–Ra.
3.Η λατρεία του ταύρου στην Ινδική παράδοση: αναφέρει τις επτά ιερές αγελάδες εκ των οποίων, η ιερή αγελάδα Σούραμπι είναι η τροφός των ψυχών στο πνευματικό επίπεδο.
Μέσα στα αρχαία Ελληνικά Μυητήρια γνωρίζουμε πως εκτός από όλο το επιστημονικό και φιλοσοφικό υπόβαθρο, υπήρχαν πάντοτε πρακτικές τεχνικές που θυμίζουν πολύ τις Γιόγκικες παραδόσεις.
Το 3.000 π.χ. στην κυκλαδική περίοδο βρίσκουμε αρχαία ευρήματα (μουσείο Νάξου και Αθηνών) σε στάσεις Γιόγκα-αζάνας.
Το 650-600 π.χ. ο Πυθαγόρας στον Κρότωνα της κάτω Ιταλίας στο Ομακοείο του δίδασκε τον Ήχο των κυλιωμένων σφαιρών, ήταν άραγε ο πρόδρομος της Σάμπτα Γιόγκα? (Γιόγκα του Ήχου και του Φωτός)
Επίσης στα Πυθαγόρεια έπη του μας αναλύει την ανακλαστική ιδιότητα του Νού που την ονομάζει ΑΝΤΙΧΘΟΝΑ (ανάκλαση-αντινούς ,σύμφωνα με τον κωδικοποιό της Γιόγκα, Πατάντζαλι).
Ο Πλάτωνας μας αναφέρει επίσης δύο αλησμόνητες στιγμές του Δασκάλου του Σωκράτη:
Η πρώτη αφορά την μάχη της Ποτίδεας, το βράδυ της παραμονής, ο Σωκράτης παραμένοντας σε στοχασμό οραματίστηκε την εξέλιξη και τη έκβαση της μάχης αυτής.
Η δεύτερη περίπτωση παρουσιάζει τον Σωκράτη σε στοχαστική απομόνωση πρίν εισέλθει στο Συμπόσιο του Έρωτα και της Αγάπης, επικοινώνησε με το εσωτερικό του Δαιμόνιο, όπως το αποκαλούσε συντονίστηκε με την πηγή του Θείου Όνος και μας παρουσίασε την θεόπνευστη έννοια της Αληθινής Αγάπης μέσα από την συμβολική παρουσίαση της Ιέρειας Διοτίμας.
Ο Σωκράτης λοιπόν αναπτύσσοντας την υπερσυνειδητή-υπερβατική λειτουργία του Νού του μεταφερόταν στο επίπεδο των αιτιών και αποκαλυπτόταν σ΄αυτόν, η όλη Αλήθεια.
Αλλά τι είναι ο στοχασμός?
Είναι η προσήλωση και παραμονή του νού σε έναν μόνο στόχο!
Όλα τ΄αλλα καταργούνται, αισθήσεις, σκέψεις, δεν υπάρχουν πια, η συνείδηση χάνει την βασιλεία της.
Όλα τα ρεύματα ενέργειας μέσα στο ανθρώπινο σώμα στρέφονται στον προβαλλόμενο στόχο οπότε κάποια δεδομένη στιγμή όταν φτάσει η δονητική κατάσταση σε υψηλά επίπεδα, γλιστράει ο νούς από την συνειδητή, στην υπερσυνειδητή του λειτουργία και όχι στη υποσυνείδητη.
Μας παρέδωσε το συγκεκριμένο φιλοσοφικό και πρακτικό σύστημα της Βασιλικής Γιόγκα για την σταδιακή ανάπτυξη, καλλιέργεια των νοητικών δονήσεων για να φθάσει ο άνθρωπος στην υπέρβαση του νού του και να βιώσει την θεία φώτιση – απελευθέρωση.
Έφθασε μήπως η ευλογημένη στιγμή σύμφωνα με τον νόμο του κάρμα να επανέλθουν αυτές οι αρχαίες πνευματικές παρακαταθήκες στον τόπο της αρχικής τους προέλευσης, για να φέρουν αρμονία και εξισορρόπηση στην Δύση σήμερα που τις έχει τόση μεγάλη ανάγκη?
Αυτός είναι ο πολυτιμότερος θησαυρός που μας παρέδωσαν οι πρόγονοί μας και οφείλουμε εμείς με την σειρά μας να τον μεταλαμπαδεύσουμε στις επερχόμενες γενεές.
Με σύνεση, προσοχή και ήθος!
Πρώτα το ήθος και μετά η άσκηση εσωστρέφειας!
Η εσωστρέφεια μόνον μπορεί να μας οδηγήσει στην φώτιση, και η φώτιση στην ευθυκρισία για να μπορέσει η ανθρωπότητα σήμερα να αναχαιτίσει την ξέφρενη επίδραση της τεχνοκρατικής εξάπλωσης, ώστε να αποφευχθεί μια νέα καταστροφή στον πλανήτη…!
Επίσης! (:
ΑπάντησηΔιαγραφή