Το Μυστήριο τούτο Μέγα Εστί….!

Αν και το θέμα που προσπαθούμε να προσεγγίσουμε υπερβαίνει τα πλαίσια της διανοητικής λειτουργίας του νου μας, θα κάνουμε εν τούτοις μία μικρή προσπάθεια προσέγγισης ελπίζοντας  ότι με τις  υπερβατικές δυνατότητες αντίληψης της ψυχής θα αισθανθούμε τον παλμό των νοημάτων που ο νους αδυνατεί να προσλάβει…   

Δεν υπήρξε ποτέ, από το απώτατο παρελθόν μέχρι και σήμερα, νοήμον όν που να μην έχει βαθιά μέσα του την ακλόνητη πεποίθηση σύνδεσης του  με μία Ανώτερη Μορφή Δύναμης ή Νοημοσύνης, την οποία και επικαλείται, ιδιαίτερα στις δύσκολες στιγμές της ζωής του.  Σε κάθε στιγμή αδυναμίας ή απειλής ο άνθρωπος έστρεφε  και στρέφει το βλέμμα του προς τον ουρανό για να επικαλεστεί εύνοια, να ζητήσει προστασία ή να αντλήσει έμπνευση, δύναμη και ελπίδα.

Όσο δυνατό είναι το ένστικτο της επιβίωσης μέσα του άλλο τόσο ισχυρή είναι η ανάγκη στροφής προς την Ανώτερη Αρχή για βοήθεια…

Στους αρχαιότερους πολιτισμούς ο άνθρωπος επειδή δεν μπορούσε να κατανοήσει τα φυσικά φαινόμενα που καθόριζαν την ζωή του, τα μυθοποιούσε και τα θεοποιούσε,  οπότε   αντλούσε την έμπνευση της Ανώτερης Αρχής  απευθυνόμενος στον ζωοδότη Ήλιο, στην Σελήνη, στον κεραυνό, στο δένδρο, στο στοιχείο του νερού, κ.ά. 

Στην συνέχεια αυτοπαρατηρείται και «βλέπει» τους θεούς του ως προβολή του εαυτού του αποδίδοντάς τους ανθρώπινες ιδιότητες (ελαττώματα-προτερήματα). Προκειμένου δηλαδή να τους κατανοήσει, τους πλάθει «κατ’ εικόνα και ομοίωσίν» του!..    Έτσι γεφυρώνει και την απόσταση ανάμεσα στο Ανεξήγητο και τον κόσμο του αισθητού.  Αλλά αναπτύσσοντας διαρκώς

την διανοητική του ικανότητα  μπαίνει σταδιακά στον κόσμο της ανάπτυξης των ιδεών.

Σ όλη αυτή την διαδικασία κατανόησης της πρωταρχικής του ανάγκης  να ανακαλύψει  τι  είναι η  Ύπαρξη και  ποια η θέση του μέσα σ΄αυτήν, η ανθρώπινη διάνοια περνάει στην διαμόρφωση των ιδεών μέσω της φιλοσοφικής θεώρησης.

Φιλοσοφία είναι η προσπάθεια της ανθρώπινης διάνοιας να ερμηνεύσει τους κόσμους και τα όντα τους με βάση την λογική(ορθολογισμό)

Μέσα από τους κόλπους της φιλοσοφίας γεννιέται η  μετα-φυσική, ένας κλάδος της  οποίας παρουσιάζεται ως θεολογία, με την ίδρυση των θρησκειών( το δόγμα- την τελετουργία-εξωστρέφεια, 1*) ενώ ο έτερος κλάδος της  περιέχει την Θεουργία(το μυστηριακό-εσωστρέφεια, 2*) και  τον Μυστικισμό.

Θεολογία είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να ερμηνεύσει τους κόσμους και τα όντα τους με βάση το  συναίσθημα, την καρδιά του.

Ο  Πλατωνικός κόσμος των ιδεών δίνει θέση στους υπερκόσμιους παράδεισους που  ονειρεύτηκαν οι Δάσκαλοι της Ανατολής, οι Αρχιερείς των Αιγυπτιακών  Μυστηρίων, οι Αρχιερείς και Αρχιιέρειες των δικών μας,  Ελευσίνιων και Ορφικών Μυστηρίων.

Ο χωρισμός του κόσμου σε δύο, σε υλικό και πνευματικό, προχωρεί

βαθύτερα. Έργο της αρχαίας Ινδικής, Ελληνικής, Αιγυπτιακής  φιλοσοφίας-

θεολογίας  μετέπειτα δε και της Χριστιανικής Διδασκαλίας, είναι να γλυτώσει  τον άνθρωπο από τα γρανάζια της ύλης-μορφής-φαινομενικότητας.

Έτσι οδηγείται ο άνθρωπος  στην αποκάλυψη της Θεϊκής του Υπόστασης και της αιώνιας  σύνδεσης του με της Πρωταρχική Ουσία του Παντός

Η φιλοσοφία γίνεται τώρα « ομοίωσις τω Θεώ». 

Μετά χαράς μεγάλης βλέπουμε να συγκλίνουν οι απόψεις όλων αυτών των δοξασιών σε τέσσερα βασικά σημεία.

1^ο Ο Θεός είναι Ένας.

Είναι ο Μέγας Νους, η Υπέρτατη νοημοσύνη, Σχεδιαστής και Εκτελεστής των Πάντων. Είναι ταυτόχρονα ο Πατέρας και η Μητέρα όλων των Δημιουργημάτων.

Ο,τι υπάρχει  στην Δημιουργία προήλθε από τις τέλειες Σκέψεις και Ιδέες Του.  Εμπεριέχονται τα πάντα Εντός Του.

Η  συνειδητή και υποσυνείδητη διάνοια του ανθρώπου, το πεπερασμένο και το περιορισμένο, αδυνατούν να συλλάβουν την απεραντοσύνη του Όλου……

2^ο Είναι Τρισυπόστατη Εκδήλωση.

 Φέρει τρείς ταυτόχρονες υποστάσεις- ιδιότητες, του Δημιουργού, του Συντηρητή και του Καταλύτη ή Καταστροφέα. 3*

Ίσιδα-Όσιρις-Ώρος,  Αιγυπτιακά Μυστήρια,

Μπράχμαν-Βισνού-Σίβα, Ινδική Φιλοσοφία,

Ίακχος-Περσεφόνη-Δήμητρα, Ελευσίνια Μυστήρια και  Ορφικά Μυστήρια,

Πατήρ-Υιός-Άγιο Πνεύμα, Χριστιανική Διδασκαλία

3^ο Ο άνθρωπος είναι κατ΄εικόνα  κι’ ομοίωση πλασμένος με τον Θεό.

Σύμφωνα με τα παραπάνω μπορούμε να δώσουμε τις ταυτόσημες αντιστοιχίες στον άνθρωπο  ως ακολούθως:

Δημιουργός, συντηρητής, καταλύτης ή καταστροφέας, είναι οι ομοούσιες ιδιότητες που φέρει ο άνθρωπος σύμφωνα με τα ως άνω

Πνεύμα, ψυχή, φυσικό σώμα είναι οι απορροές της Θείας Ουσίας εντός μας.

Υπερσυνείδηση, υποσυνείδηση, συνείδηση, είναι τα μέσα(όργανα) πρόσληψης από τον ανθρώπινο Νου των δονήσεων και των νοημάτων που υπάρχουν στις αντίστοιχες διαστάσεις.

Μυστικισμός-θεολογία-φιλοσοφία, είναι τα αντίστοιχα μονοπάτια θεώρησης που πρέπει να ακολουθήσει η διάνοια του ανθρώπου ώστε να αφυπνίσει τις ληθαργημένες δυνατότητες της ύπαρξής του.

4^ο Η  Αγάπη είναι η δύναμη ένωσης Θεού=Ανθρώπου.

Εδώ θα προσπαθήσουμε να αποδώσουμε την έννοια της ένωσης Θεού και Ανθρώπου μέσα από έναν συμβολισμό που έδωσε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός.

Στο κατά Λουκά Ευαγγέλιο αναφέρεται πως μετά την βάπτισή Του στον Ιορδάνη ποταμό από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο και αφού δέχθηκε το Άγιο Πνεύμα εντός Του, αναχώρησε ο Ιησούς στην έρημο για περισυλλογή και προσευχή. Παρέμεινε σε νηστεία επί 40 μέρες δεχόμενος τον εμπαιγμό του Σατανά, ο οποίος Του έλεγε :

«πως ισχυρίζεσαι πως είσαι ο Υιός του Θεού αφού δεν μετουσιώνεις την πέτρα που είναι μπροστά σου σε ψωμί και να το φας;»   

Κι ο Ιησούς του απάντησε: «Με ψωμί δεν χορταίνει η ψυχή του ανθρώπου παρά μόνον με τον Λόγο του Θεού!!!»

Στην συνέχεια ο Σατανάς  Του έδειξε όλα τα βασίλεια της οικουμένης λέγοντάς Του πως μπορούν να γίνουν όλα δικά Του αρκεί να τον προσκυνήσει ….. Κι ο Ιησούς αποκρίθηκε : «Πήγαινε   οπίσω μου Σατανά, είναι γραμμένο πως ΕΣΥ θα προσκυνήσεις Κύριον τον Θεό Σου και πως μόνον Αυτόν θα λατρεύσεις…».

Ποιος είναι ο Ιησούς; Ποιος είναι ο Σατανάς;

Δεδομένου  ότι ο  άνθρωπος πλάσθηκε κατ΄εικόνα και ομοίωση του Θεού, και εφ’ όσον το Θείο εμπεριέχει τα πάντα εντός Του, έπεται ότι μέσα στην ανθρώπινη υπόσταση έχει εμφυτευθεί η αμφίρροπος δύναμη της  τελειότητας και της μη τελειότητας.

Μέσα σ’ αυτόν τον συμβολισμό κρύβεται το μυστήριο της δύναμης της μετουσίωσης του ανθρώπου.

Εφ’ όσον καθαγιασθεί ο νους του ανθρώπου από το Άγιο Πνεύμα (Μυστήριο Βάπτισης) και θεραπευθεί από συναισθηματικές και νοητικές δυσαρμονίες, αφυπνίζεται η υπερδιανοητική λειτουργία της υπερσυνείδησής του η οποία τον αποκόπτει από την  πρόσδεσή του με τα φαινόμενα της ύλης.

Τότε όλα τα βασίλεια του κόσμου τούτου δεν σημαίνουν γι’ αυτόν, παρά παλάτια κτισμένα στην άμμο, όπως για να παίζουν τα παιδιά.

Ποια είναι δε η δύναμη που αφυπνίζει την υπερδιανοητική λειτουργία του νου μας;

 Είναι η Αγάπη!...

Σαν αρχίζει να ακτινοβολεί η ακατάσβεστη φλόγα της Αγάπης του Θεού μέσα στην καρδιά του ανθρώπου παύει το ενδιαφέρον του για τις επίγειες απολαύσεις και για την ικανοποίηση του εαυτού του.

Θανατώνοντας την εγωϊκή του φύση ο άνθρωπος(Μυστήριο Σταύρωσης) προσφέρει θέση στην καρδιά του να φιλοξενήσει την Θεία Παρουσία. Γονατιστός ψιθυρίζει:

« Του Δείπνου Σου του Μυστικού, Κύριε Υμών Υιέ, Θεού, κοινωνών με παρέλαβε…» Τότε μέσα  στην καρδιά του ακτινοβολεί η Χρηστική δύναμη, που θα τον οδηγήσει,  σαν τον ταλαιπωρημένο Οδυσσέα πίσω στην Ιθάκη του, να χαθεί στον γνόφο  Του Ουράνιου Πατέρα και της Ουράνιας Μητέρας και να λιώσει μέσα Τους από Αγάπη για Πάντα….

Αποστολή όλων των Πνευματικών Διδασκάλων που πέρασαν και θα περάσουν από τη Γη  μας, είναι να αναξέσουν το υλικό περικάλυμμα της ανθρώπινης συνείδησης (την προσκόλλησή της στα φαινόμενα της ύλης), ώστε να διαλάμψει  από μέσα η λαμπρότητα της ψυχής και η τελειότητα της πνευματικής μας υπόστασης.  

Αυτοί γνωρίζουν πως υπάρχει μέσα στον άνθρωπο η χρηστική του συνείδηση, η οποία έχει την δύναμη να πατάξει την αντίρροπο θέση του καταστροφέα και να τον μετουσιώσει σε καταλύτη. Σ ‘ ΕΝΑΝ ΚΑΤΑΛΥΤΗ ΠΟΥ  ΜΕΤΟΥΣΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΥΛΗ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΟΥΣΙΑ, να σπάσει τα πλαίσια του περιορισμού του ορθολογισμού και των πέντε αισθήσεων και να τον ελευθερώσει από την πρόσδεσή του με την ύλη.

Σ’  αυτήν την χρηστική δύναμη μετουσίωσης και μετάλλαξης των αρνητικών βαρυδονούμενων κραδασμών  σε θετικότερους, λεπτοφυέστερους, εξαγιασμένους,  μυούν τον άνθρωπο οι πνευματικοί Διδάσκαλοι ώστε να ξεφύγει από την προσκαιρότητα και να οδηγηθεί στην εσωτερική  του αλήθεια,  να κλείσει τον κύκλο των εμπειριών του από τις εξώτερες διαστάσεις για ν’ αρχίσει το ταξίδι της επιστροφής του προς την Ουράνια Κατοικία, όπου είναι και ο τόπος της πραγματικής του προ-έλευσης……

 Σημ: 1* Οι θρησκευτικές παραδόσεις με το τυπικό τελετουργικό των μυστηρίων που εκτελούνται σε ιερούς χώρους-εκκλησίες-τζαμιά, κ.λ.π.,  2* συμβαίνουν οι αποκαλύψεις των μυστηρίων εντός της ανθρώπινης διάνοιας, επέρχεται η λεγόμενη Φώτιση. 3*Το θέμα της τριπλής εκδήλωσης του «Τρισυπόστατου» είναι ένα πελώριο ζήτημα που δεν μπορεί να αναπτυχθεί στα πλαίσια της περιορισμένης αυτής πραγματείας.